رابطۀ امنیت- توسعه در سیاست خارجی (مطالعۀ موردی روابط ایران و شوروی (1357-1340))

Authors

Abstract:

پیگیری همزمان دو مطالبة امنیت و توسعه در سیاست خارجی معاصر ایران ماهیتی پارادوکسیکال دارد، به‌طوری‌که دستیابی به امنیت از فرصت‌های توسعه‌ای کاسته و تلاش برای توسعه، اقدامی برای نقض امنیت تفسیر شده است. این وضعیت به مسئلۀ بزرگ‌تری با عنوان روابط امنیت-توسعه بازمی‌گردد. برای سیاستمداران ایرانی در بسیاری از مقاطع تاریخی، تعیین رابطة میان این دو مطالبه چالشی اساسی بوده است. این مقاله با بررسی الگوهای ارتباطی میان امنیت –توسعه و شیوه‌های سیاستگذاری که متناسب با این الگوها پدید می‌آیند، تلاش دارد ضمن مطالعۀ موردی مقطعی ویژه از تاریخ سیاست خارجی ایران به این پرسش بپردازد که در این دوره چه ارتباطی میان امنیت-توسعه برقرار شده است؟ بررسی روابط ایران- شوروی در سال‌های 1357-1340 این فرضیه را تقویت می‌کند که محمدرضا پهلوی از امنیتی‌سازی توسعه برای پاسخ همزمان به نیازهای امنیتی و توسعه‌ای کشور استفاده کرد. این مدل موجب برهم خوردن موازنۀ امنیت- توسعه در سیاست خارجی ایران شد و با وجود برنامه‌ها و فرصت‌های عظیم برای توسعه در ایرانِ آن زمان، به‌سبب هماهنگ نبودن سیاست‌های امنیتی و توسعه‌ای در تأمین هر دو این نیازها با چالش‌هایی اساسی مواجه شد.

Upgrade to premium to download articles

Sign up to access the full text

Already have an account?login

similar resources

نسبت امنیت و توسعه؛ الزامات سیاست خارجی

چگونگی مفهوم‏سازی و نوع نگاه به‏ رابطه امنیت و توسعه، نقش مهمی در پیکربندی سیاست‏ خارجی و دستاوردها و ناکامی‏های آن ایفا می‏کند. در این مقاله، این استدلال مطرح شده است که در زمانه کنونی با توجه به گسترش دستورکار امنیت و غلبه رویکرد ایجابی به امنیت بر نگاه سلبی به آن، بین امنیت و توسعه رابطه‏ای مبتنی بر حاصل جمع مثبت حاکم است و بدون وجود یکی از آن‏ها، دیگری به خطر می‏افتد. در نتیجه این تحول، فاص...

full text

شیعه و حکومت (مطالعۀ موردی: مواضع روحانیون شیعه در برابر حکومت محمدرضا پهلوی، 1340 - 1357)

شیعه، به طورکلی حقانیت و مشروعیت حکومت‌ها را براساس اعتقادش به اصل امامت نفی می‌کند. اما فقدان مشروعیت حاکمان در اندیشۀ شیعه، لزوما به مبارزه و شورش فعال علیه حاکمان نینجامیده است. سؤال مقاله، این است که نحوۀ تعامل و مواجهۀ عملی روحانیان با حکومت در بازۀ زمانی 1340-1357، به چه صورتی بوده‌است؟ برای پاسخ دادن به این پرسش، از روش تاریخی تفسیری بهره‌گیری شده و تلاش گردیده از طریق مطالعۀ اسناد و مدا...

full text

روابط خارجی جمهوری اسلامی ایران و فرانسه (1384 – 1357)

روابط خارجی ایران با سایر کشورها، به ویژه با قدرت‏هایی که در سیاست جهانی و معادلات منطقه‏ای ایفاگر نقش می‏باشند، از اهمیت فزاینده‏ای برخوردار است. یکی از کشورهای اروپایی، که در نظام دو قطبی و پس از آن، به لحاظ داشتن سیاست اعلامی مستقل، حائز اهمیت می‏باشد کشور فرانسه است. در این مقاله تلاش شده روابط سیاسی ایران و فرانسه در فاصله سال‏های 1384 - 1357 با توجه به متغیرهای ساختاری نظام بین‏الملل، محی...

full text

My Resources

Save resource for easier access later

Save to my library Already added to my library

{@ msg_add @}


Journal title

volume 49  issue 2

pages  311- 332

publication date 2019-06-22

By following a journal you will be notified via email when a new issue of this journal is published.

Hosted on Doprax cloud platform doprax.com

copyright © 2015-2023